100-a Rocznica urodzin Tadeusza Różewicza

9 października – obchodzimy setną rocznicę urodzin Tadeusza Różewicza, inicjatora teatru absurdu i jednego z najwybitniejszych poetów XX w., a także najwszechstronniejszych kontynuatorów nurtu europejskiej awangardy literackiej.

Tadeusz Różewicz (ur. 1921, zm. 2014) – poeta, dramaturg, prozaik.
Urodził się w Radomsku jako czwarty z piątki dzieci. Za młodu uczył się w Gimnazjum imienia Feliksa Fabianiego w Radomsku. Na zainteresowanie Różewicza literaturą w dużej mierze wpłynął jego starszy brat Janusz. To właśnie on przedstawiał przyszłemu poecie książki, a także czasopisma, takie jak „Skamandra” czy „Wiadomości Literackie”. Różewicz zaczął pisać pierwsze wiersze, gdy miał kilkanaście lat. W tym okresie pisał także dla czasopisma „Pod Znakiem Marii”. W czasie wojny Różewicz pracował początkowo  w rodzinnym Radomsku jako magazynier i goniec. Później został uczniem stolarskim w jednej z miejscowych fabryk. W 1942 roku został żołnierzem Armii Krajowej, otrzymał pseudonim „Satyr”.
Różewicz był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, laureatem licznych nagród literackich, między innymi Nagrody Poetyckiej Silesius przyznawanej we Wrocławiu
 za dokonania w dziedzinie literatury środkowoeuropejskiej i wschodniej. W 2000 roku został laureatem Nagrody Literackiej Nike za tom poezji Matka odchodzi.
Zmarł w kwietniu 2014 roku we Wrocławiu. Jego prochy złożono na cmentarzu przy kościele ewangelickim Naszego Zbawiciela w Karpaczu.
Dzieła Tadeusza Różewicza przetłumaczono na 49 języków.

Twórczość:

Poezja:
- Echa leśne, Warszawa 1944
- Dwie strony medalu, Warszawa 2008
- Historia pięciu wierszy, Kłodzko 2011
- To i owo, Wrocław 2012
- Wiersze przeczytane, Wrocław 2014
- Ostatnia wolność, Wrocław 2015
- Czerwona rękawiczka, Kraków 1948
- Pięć poematów, Warszawa 1950
- Czas, który idzie, Warszawa 1951
- Wiersze i obrazy, Warszawa 1952
- Równina, Kraków 1954
- Srebrny kłos, Warszawa 1955
- Poemat otwarty, Kraków 1956
- Formy, Warszawa, 1958
- Rozmowa z księciem, Warszawa 1960
- Zielona róża, Warszawa 1961
- Głos Anonima, Katowice 1961
- Nic w płaszczu Prospera, Warszawa 1962
- Twarz, Warszawa 1964
- Twarz trzecia, Warszawa 1968
- Duszyczka, Kraków, 1977
- Na powierzchni poematu i w środku, Warszawa 1983
- Płaskorzeźba, Wrocław 1991
- Drzwi, Łódź, 1994
- Zawsze fragment, Wrocław 1996
- Matka odchodzi, Wrocław 1999
- Nożyk profesora, Wrocław 2001
- Szara strefa, Wrocław 2002
- Wyjście, Wrocław 2004
- Uśmiechy, Wrocław 2005
- Bajka, Łódź 2005

Proza:
- Opadły liście z drzew, Warszawa 1955
- Próba rekonstrukcji, Wrocław 1979
- Przerwany egzamin, Warszawa 1960
- Wycieczka do muzeum, Warszawa 1966
- Śmierć w starych dekoracjach, Warszawa 1970
- Opowiadanie traumatyczne; Duszyczka, Kraków 1979

Dramat:
- Kartoteka, 1960
- Śmierć w starych dekoracjach, 1979
- Do piachu, 1979
- Pułapka, 1982
- Kartoteka rozrzucona, 1997
- Palacz, 1997
- Grupa Laokoona, 1962
- Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja, 1964
- Wyszedł z domu, 1965
- Śmieszny staruszek, 1965
- Spaghetti i miecz, 1967
- Stara kobieta wysiaduje, 1969
- Akt przerywany, Warszawa 1970
- Rajski ogródek, 1971
- Na czworakach, 1972
- Białe małżeństwo i inne utwory sceniczne, Kraków 1975
- Odejście głodomora, 1977
- Przyrost naturalny, 1979

Eseje:
- Kartki z Węgier, Warszawa 1953

Zdjęcie książek Tadeusza Różewicza